دانلود گزارشهای کارآموزی و پروژه دانشجویی

مقاله سازه های فولادی

تاریخچه سازه های فولادی
استفاده از فلز به عنوان مصالح اصلی یک سازه در ابتدای امر کاربرد گسترده ای در پل سازی و کشتی سازی و ساخت بنادر داشته است تا ساخت ساختمان های مسکونی امروزی. استفاده از فلز به عنوان مصالح سازه ای به پل قوسی در انگلستان به دهانه۳۰ متر با استفاده از اعضای چدنی بین
سال های ۱۷۷۷ تا ۱۷۷۹ میلادی برمی گردد.
بین ساله های ۱۷۸۰ تا ۱۸۲۰ میلادی پل های متعددی به همین شیوه ساخته شد. حدوداً از سال ۱۸۴۰ به تدریج آهن کم کربن چکش خوار جایگزین چدن معمولی در امر ساختمان سازی شد.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی آهن هایی با کربن بالاتر با عناوین اختصاری ۱A و ۲A و ۳A و ۴A و … با استاندارهای مختلف تولید و در امر ساختمان سازی و … استفاده می گردد.
محاسن سازه های اسکلت فلزی
سازه های اسکلت فلزی به دلیل داشتن مزایای زیاد، به وفور از آنها استفاده می شود. از آن جمله  می توان به استحکام و خواص خوب مکانیکی و مقاومت بالای فولاد در کشش و فشار، همچنین به دلیل تولید فولاد در کارخانه و کنترل کیفیت آن نسبت به بتن و سایر مصالح بنایی اشاره کرد.
معایب سازه های اسکلت فلزی
از جمله معایب فلزات برای استفاده از آنها در سازه مقاومت کم آنها در برابر رطوبت هوا و زنگ زدگی می باشد. برای جلوگیری از این موارد باید آن را توسط ضد زنگ رنگ آمیزی کرد. همچنین باید فولاد را در مقابل آتش سوزی حفاظت کرد.
در ضمن در طراحی سازه های اسکلت فلزی نهایت دقت را مبذول داشت و اتصالات آن نیز باید به شکلی مناسب و با کیفیت صورت گیرد.
قالب بندی فونداسیون
پس از ریختن بتن مگر در فونداسیون نوبت به قالب گذاری اطراف پی قبل از آرماتورگذاری می شود. بسته به نوع طرح مهندس طراح قالب های اطراف پی می تواند از بلوک های ۲۰ سانتی یا ۱۰ سانتی و یا آجر فشاری باشد که روی بتن مگر با احتساب و در نظر گرفتن عرض مفید پی جهت آرماتورگذاری توسط استادکار یا معمار کار گذاشته می شود.
قابل ذکر است که این نوع قالب بندی از نوع آجر پس از بتن ریزی و گرفتن بتن و سخت شدن از اطراف فونداسیون تخریب و جدا می شوند و یا ممکن است باقی بمانند.
شمع بندی (نصب تکیه گاههای موقت)
می توان گفت در سقف تیرچه بلوک تیرچه ها علاوه بر وظیفه ی اصلی خود نقش پشت بندهای قالب کف و بلوک ها نقش قالب های کف را ایفا می کنند. چون تیرچه ها نمی توانند بار تحمل کنند، در زیر آنها چهارتراشهایی (کش) به ابعاد حداقل cm5×۱۰ به فاصله حدود ۱ متر بر روی شمع های چوبی یا جک های سقفی قرار می دهند. فاصله شمع ها از یکدیگر حدود ۱ متر است که شمع های چوبی باید بر روی گوه ها قرار گیرند تا امکان باز شدن آنها پس از اجرای کامل سقف فراهم شود. تیرچه ها را با یک خیز معکوس (به سمت بالا) و حداکثر یک سیصدم طول دهانه نصب می کنند تا پس از بارگذاری سقف و برداشتن شمع ها به حالت مسطح درآید. این خیز در تیرچه ها توسط شمع ها یا جک های سقفی (قبل از نصب بلوک ها) تامین می شود.

(( برای دانلود کلیک کنید ))